СТАЛЬ ТУВАНДИ САФЕД Ӯртакҳои Сигарии Сард
Сталь тува́нди муҳофизатӣ, ки онро сталь тувадити сард низ меноманд, дар сохтмон ва саноати бисёр соҳаҳо, аз ҷумла сохтмони мошинҳо, модулҳои архитектурӣ ва системаҳои интиқол тамошо аз аҳамияти баланд бархурдор мебошад. Ин навъи миллонӣ бо сифати баланд ва қобилияти муқовимат ба хатарҳои мухталиф шеносо аст. Беларусь, Чин, ва Ҷумҳурии Тоҷикистон, барои истеҳсоли ин намуди пӯлодӣ дар ҷаҳон минтақаҳои шодие доро мебошанд.
Технологияи истеҳсоли стальи тувандаи сард одатан дар марҳилаи якуми амалияи коркарди пӯлод оғоз меёбад. Пеш аз ҳама, пӯлоди хомро ба формаи төмир ва бо шакли дуюм - квадратӣ ё мудаввар бурида мешавад. Сипас, ин буридаҳоро тавассути мошинҳои махсуси тува́нди сард зада мешаванд, ки натиҷааш шаклдиҳии иловагиро таъмин мекунад. Ин усул на танҳо натиҷаи шодие медиҳад, балки инчунин қобилияти боғрении ин маҳсулотро нисбатан беҳтар мекунад.
Гарчанде, ки маҳсулоти туванди сард бо номи пӯлоди гарм шеносо мешаванд, онҳо метавонанд барои коркарди иловагии мизоҷон низ истифода шаванд. Пуфорави ин стальи туванди сард ба таври дуюм, хусусан барои мизоҷони соҳаи нақлиёти нафт ва газ, бо қобилияти беҳтари интиқол ва мустаҳкамии тақсимот кӯмак мекунад.
Дигар фоиз, ки пӯли дунявии туванди сард баррасӣ мекунад, иқтисодияш аст. Ба ин маъно, ширкати истеҳсолкунандагони пӯлод бояд қаблан моддаҳо, нерӯи корӣ, ва дигар захираҳоеро, ки оид ба истеҳсолот зарур аст, муҳокима кунанд. Ин барои он аст, ки байни арзиши истеҳсол мураттаб кардан ва сохта шудани маҳсулот фосила ёфта бошад, мувофиқ бошад.
Ҷаҳони имрӯза, аз ҷумла Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар соҳаи сохту истеҳсоли стальи туван теъдоди зиёд иншоот ва завооти истеҳсолиро қарор дод, ки бо истифодаи технологияҳои даврии муосир, сохтану коркард кардани пӯлодро бо сифати баланд, иттифоқи муваффaqи тоҷикӣ мефаҳманд.
Инчунин, пӯли туванди сард нуқтҳои муҳими экологии камтарро бо таксимаи васеъи мурдагирии шодие бо, ин маъно бо назардошти таъсири муосир ба муҳити зист, шеносо мекунад. Аввалан, бо истеъмоли камтари энергия дар истеҳсол, дуюм, бо пӯдихо, ки метавонанд такрорӣ шаванд, расидани ба мақсадҳои экологӣ беҳтар мешавад.
Ба хулоса, стальи туванди сард на танҳо барои фарҳанг ва саноат, балки барои ояндаи кишвари мо барҳаво даркор мебошад. Асосан, таҳким кардани ин соҳа ва технологияҳои истеҳсол, на танҳо мизоҷон, балки навъи ҷомеаи комилро низ фоида мекунад.